Ostatnio świat oszalał na punkcie edamame. Jeszcze do niedawna trzeba było wsiąść w samolot i polecieć do Azji, żeby spróbować młodej soi. Dziś bez problemu możesz kupić edamame w sklepie, a każda szanująca się azjatycka restauracja w swoim menu oferuje młodą soję w strąkach w formie przystawki. Ten znaczny wzrost zainteresowania mnie nie dziwi, bo edamame to bardzo wdzięczne warzywo, które przygotowuje się w parę minut i można przyprawić je na milion sposobów, a do tego jest bardzo uzależniające w smaku.

Japończycy serwują edamame w najbardziej prostej formie jak jest to możliwe, czyli strąki młodej soi obgotowują we wrzątku i podają polane sosem sojowym lub posypane solą, a czasami nawet saute bez dodatków. Nie jest to zaskakujące biorąc pod uwagę jak bardzo surową i najmniej przetworzoną kuchnią jest kuchnia japońska. Za to reszta świata już taka skromna nie jest i tu mamy festiwal smaków. Najczęstszym dodatkiem do edamame są: czosnek, chili, sos ostrygowy, sos sojowy, sos sriracha, olej sezamowy, imbir. Można spotkać edamame w stylu meksykańskim z dodatkiem sosu chipotle, ale też widziałam przepis na edamame z żurawiną. Z tego wynika, że sposobów na podanie jest tyle, ilu jest kucharzy.

Poniżej znajdziesz przepis na moją wersję edamame. Jak już wiesz jestem ogromną miłośniczką pikantnego jedzenia, dlatego w tym przepisie wykorzystałam olej chili i prażony sezam, zaś extra ostrość podkręciłam dodatkiem japońskiej przyprawy shichimi togarashi. Do przygotowania będziesz potrzebował/a jedynie woka z pokrywką i dosłownie chwilę wolnego czasu.